O udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy można ubiegać się, jeżeli zachodzą okoliczności uzasadniające zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące, z wyjątkiem zezwolenia na pobyt czasowy udzielanego ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu oraz ze względu na pracę sezonową.

Poszczególne cele, dla których udzielane jest zezwolenie na pobyt czasowy omówione są szczegółowo w poszczególnych zakładkach na niniejszej stronie internetowej.

Zezwolenie na pobyt czasowy co do zasady udzielane jest maksymalnie na okres do 3 lat.

Gdzie i kiedy złożyć wniosek:

Cudzoziemiec składa wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

Przy składaniu wniosku cudzoziemiec ma obowiązek złożyć odciski linii papilarnych, w celu wydania karty pobytu.

Powyższy obowiązek nie dotyczy cudzoziemców:

• którzy w dniu złożenia wniosku nie ukończyli 6 roku życia, lub
• od których pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, lub
• którzy ubiegają się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną i w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego zezwolenia przebywali poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, lub
• których dotyczy wniosek jednostki przyjmującej o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa oraz zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa.

• posiada zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub
• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu na to terytorium wydanej w celu przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe, lub
• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu, lub
• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zgody na pobyt tolerowany lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych albo w związku z udzieleniem mu azylu, ochrony uzupełniającej lub ochrony czasowej lub nadaniem mu statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• ubiega się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub o udzielenie azylu, lub
• jest zatrzymany, umieszczony w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców lub stosuje się wobec niego środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju, lub
• odbywa karę pozbawienia wolności lub jest tymczasowo aresztowany, lub
• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po tym, jak został zobowiązany do powrotu, i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego powrotu określony w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, także w przypadku przedłużenia tego terminu, lub
• jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku odmowy udzielenia lub cofnięciu zezwolenia pobytowego, w przypadku odmowy udzielania lub cofnięcia ochrony międzynarodowej, bądź w przypadku umorzenia postępowania w wyżej wymienionych sprawach, lub
• przebywa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Niniejsza informacja nie stanowi źródła prawa. Autorzy dołożyli należytej staranności, aby była ona zgodna z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Należy jednak pamiętać, że dotyczy ona typowych, mogących często występować przypadków i może nie w pełni odnosić się do poszczególnych spraw. Liczba i rodzaj dokumentów, których mogą żądać organy administracji w toku postępowania mogą różnić się do podanych w zależności od konkretnej sprawy. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z organem właściwym do rozpoznania indywidualnej sprawy względnie zapoznać się z przepisami prawa samodzielnie.

Czym jest dokument zaproszenia

Zaproszenie jest dokumentem, potwierdzającym posiadanie przez zapraszanego cudzoziemca środków finansowych wystarczających na pokrycie kosztów związanych z planowanym pobytem na terytorium Polski w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia, oraz na pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd. Zaproszenie nie jest dokumentem uprawniającym do podjęcia pracy na terytorium Polski. Dokument ten może zostać przedstawiony w trakcie ubiegania się o wizę lub podczas kontroli granicznej.

Uwaga: Do pokrycia wskazanych kosztów związanych z pobytem cudzoziemca zobowiązuje się zapraszający. W przypadku gdy zapraszający nie wykonał zobowiązań wynikających z wystawionego zaproszenia, Skarb Państwa lub inne podmioty mogą dochodzić, swoich roszczeń od zapraszającego. w postępowaniu przed sądem. Zapraszający zobowiązany jest również do pokrycia kosztów związanych z ewentualnym wydaniem i wykonaniem decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

Kto może wystawić zaproszenie

Zapraszającym może być:

obywatel polski zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obywatel innego państwa członkowskiego UE/EOG/Szwajcarii lub członek jego rodziny, zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadający prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na tym terytorium, lub
cudzoziemiec przebywający bezpośrednio przed wystawieniem zaproszenia legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez okres 5 lat na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub posiadający zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, lub
osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

 
W jaki sposób wystawia się zaproszenie

W celu wystawienia zaproszenia dla cudzoziemca zapraszający powinien wystąpić z wnioskiem o wpisanie zaproszenia do ewidencji zaproszeń. Zaproszenie wpisane do ewidencji zaproszeń jest ważne we wskazanym w nim okresie, na jaki zapraszający zaprosił cudzoziemca, nie dłuższym niż 1 rok.

Zapraszający powinien wypełnić formularz wniosku osobiście. Wniosek może zostać wysłany pocztą lub złożony za pośrednictwem ustanowionego pełnomocnika. Zapraszający może być reprezentowany przez pełnomocnika podczas całego postępowania. W przypadku odbioru zaproszenia przez pełnomocnika wymagane jest pełnomocnictwem szczególne do dokonania tej czynności.

W postępowaniu w sprawie wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń stroną postępowania jest wyłącznie zapraszający.

Gdzie należy złożyć wniosek

Organem właściwym do wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zapraszającego.

Wymagane dokumenty

Zapraszający ubiegający się o wpisanie zaproszenia do ewidencji zaproszeń składa:

• wypełniony formularz wniosku o wpisanie zaproszenia do ewidencji zaproszeń;
• dokumenty potwierdzające możliwość pokrycia kosztów związanych z pobytem cudzoziemca, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia, pokrycia kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, np. zaświadczenie o posiadaniu środków finansowych zgromadzonych na rachunku bankowym, w przypadku zapraszającego będącego osobą fizyczną – umowa o pracę, zaświadczenie o wysokości zarobków, dokumenty potwierdzające wysokość otrzymywanej emerytury lub renty, zaświadczenie urzędu gminy wskazujące wysokość rocznego dochodu z gospodarstwa rolnego;
• dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, jeżeli jako miejsce zakwaterowania zapraszanego cudzoziemca został wskazany lokal mieszkalny zapraszającego, albo dokument potwierdzający możliwość zapewnienia cudzoziemcowi zakwaterowania w innym miejscu, np. akt własności, umowa najmu, rezerwacja w hotelu.

Niniejsza informacja nie stanowi źródła prawa. Autorzy dołożyli należytej staranności, aby była ona zgodna z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Należy jednak pamiętać, że dotyczy ona typowych, mogących często występować przypadków i może nie w pełni odnosić się do poszczególnych spraw. Liczba i rodzaj dokumentów, których mogą żądać organy administracji w toku postępowania mogą różnić się do podanych w zależności od konkretnej sprawy. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z organem właściwym do rozpoznania indywidualnej sprawy względnie zapoznać się z przepisami prawa samodzielnie

Zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach

Podstawa prawna – ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach – art. 144 ustawy – wraz z aktami wykonawczymi

Komu i na jaki okres może zostać udzielone

Cudzoziemcom, których celem pobytu w Polsce jest podjęcie lub kontynuacja studiów w jednostce prowadzącej studia zatwierdzonej przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, chyba że ta jednostka nie podlega obowiązkowi zatwierdzenia albo w jednostce prowadzącej studia, która nie podlega obowiązkowi zatwierdzenia, w stosunku do której nie została wydana decyzja o zakazie przyjmowania cudzoziemców, o ile okoliczności te uzasadniają pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach udziela się cudzoziemcowi także, gdy studia stanowiące kontynuację lub uzupełnienie studiów podjętych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie są objęte programem unijnym lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności ani porozumieniem między przynajmniej dwiema instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną i cudzoziemiec spełnia wyżej wymienione warunki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy.

Zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach udzielać się będzie również, gdy celem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie odbycie kursu przygotowawczego do podjęcia nauki na studiach stacjonarnych lub w szkole doktorskiej, ale tylko pod warunkiem posiadania przez cudzoziemca obywatelstwa jednego z państw określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów. Na chwilę obecną takie rozporządzenie nie zostało wydane.

Pierwszego zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach cudzoziemcowi, który podejmuje studia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pierwszym roku, udziela się na okres 15 miesięcy, a w przypadku gdy studia są objęte programem unijnym lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, pierwszego zezwolenia, udziela się na okres 2 lat.

Jeśli studia uzasadniają pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres krótszy niż 1 rok, pierwszego zezwolenia udziela się na czas trwania roku akademickiego lub studiów, przedłużony o 3 miesiące.

Kolejne zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach udzielane jest na okres studiów, przedłużony o 3 miesiące, nie dłuższy jednak niż 3 lata.

Gdzie i kiedy złożyć wniosek

Cudzoziemiec składa wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

Przy składaniu wniosku cudzoziemiec ma obowiązek złożyć odciski linii papilarnych.

Opłaty związane z udzieleniem zezwolenia na pobyt czasowy

Opłata skarbowa 340 zł

Opłata za wydanie karty pobytu 50 zł

Cudzoziemcom, których celem pobytu jest pobieranie nauki w szkole ponadpodstawowej i szkole wyższej przysługuje ulga w opłacie za wydanie katy pobytu w wysokości 25 zł.

Niezbędne dokumenty

• Wypełniony zgodnie z pouczeniem formularz wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy;
• Cztery aktualne fotografie;
• Kserokopia ważnego dokumentu podróży (oryginał do wglądu), w szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość.

1. zaświadczenie jednostki prowadzącej studia o przyjęciu na studia lub o kontynuacji studiów,
2. dowód uiszczenia opłaty, jeżeli podejmuje lub kontynuuje studia odpłatne;
3. dokumenty potwierdzające posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. dokumenty potwierdzające posiadanie wystarczających środków finansowych na pokrycie kosztów utrzymania i podróży powrotnej do kraju pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd (np. czeki podróżne, zaświadczenia o wysokości limitu kart kredytowych, informacje o przyznanych stypendiach, itp.). Wysokość miesięcznych środków finansowych, po odliczeniu środków przeznaczonych na pokrycie kosztów zamieszkania, które cudzoziemiec posiada na pokrycie kosztów utrzymania powinna być wyższa niż wysokość dochodu uprawniającego do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w odniesieniu do cudzoziemca oraz każdego członka rodziny pozostającego na jego utrzymaniu (powinna przekraczać 528 zł dla osób w rodzinie lub 701 zł dla osób samotnie gospodarujących). Uważa się, że wspomnienie wyżej koszty zamieszkania obejmują co najmniej wysokość stałych opłat związanych z eksploatacją zajmowanego lokalu w rozliczeniu na liczbę osób zamieszkujących w tym lokalu, a ponadto opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych.

Niniejsza informacja nie stanowi źródła prawa. Autorzy dołożyli należytej staranności, aby była ona zgodna z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Należy jednak pamiętać, że dotyczy ona typowych, mogących często występować przypadków i może nie w pełni odnosić się do poszczególnych spraw. Liczba i rodzaj dokumentów, których mogą żądać organy administracji w toku postępowania mogą różnić się do podanych w zależności od konkretnej sprawy. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z organem właściwym do rozpoznania indywidualnej sprawy względnie zapoznać się z przepisami prawa samodzielnie.

Zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej

Podstawa prawna – ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach – art. 142 ustawy – wraz z aktami wykonawczymi

Komu i na jaki okres może zostać udzielone

Cudzoziemcom, których celem pobytu jest prowadzenie działalności gospodarczej na terytorium Polski na podstawie przepisów, obowiązujących w tym zakresie.

Zezwolenie to udzielane jest również cudzoziemcom, których celem pobytu w Polsce jest pełnienie funkcji w zarządzie spółki z.o.o. lub spółki akcyjnej, której akcje lub udziały cudzoziemiec posiada lub prowadzenie spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej przez komplementariusza, lub działanie w charakterze prokurenta.

W celu uzyskania tego zezwolenia podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą powinien generować określony dochód lub tworzyć miejsca pracy lub posiadać odpowiednie środki lub prowadzić działania pozwalające na spełnienie tych warunków w przyszłości.

Wyżej wymienionego zezwolenia udziela się jeśli okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Zezwolenie na pobyt czasowy udzielane jest na okres niezbędny do realizacji celu pobytu cudzoziemca na terytorium Polski powyżej 3 miesięcy do 3 lat, z możliwością ubiegania się o kolejne zezwolenia

Gdzie i kiedy złożyć wniosek

Cudzoziemiec składa wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

Przy składaniu wniosku cudzoziemiec ma obowiązek złożyć odciski linii papilarnych.

Opłaty związane z udzieleniem zezwolenia

Opłata skarbowa 340 zł

Opłata za wydanie karty pobytu 50 zł

Niezbędne dokumenty

1. Wypełniony zgodnie z pouczeniem formularz wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy; Uwaga: cudzoziemiec pełniący funkcję w zarządzie, spółki której posiada akcje bądź udziały lub prowadzący sprawy spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej przez komplementariusz, lub działający w charakterze prokurenta dołącza dodatkowo do wniosku załącznik nr 1, który wypełnia podmiot powierzający wykonywanie cudzoziemcowi pracy (tj. osoba upoważniona do reprezentowania spółki).
2. Cztery aktualne fotografie;
3. Kserokopia ważnego dokumentu podróży (oryginał do wglądu), w szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość.

Uwaga: Brak, któregokolwiek z ww. dokumentów spowoduje wezwanie cudzoziemca do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Typowe dokumenty potrzebne do rozpatrzenia wniosku

Uwaga: Dołączenie wymienionych niżej dokumentów do wniosku przy jego składaniu może ograniczyć ilość korespondencji urzędowej i skrócić czas załatwienia sprawy.

1. dokumenty w celu poświadczenia źródła stabilnego i regularnego dochoduwystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na utrzymaniu (dla osoby samotnie gospodarującej – w wysokości co najmniej 701 zł netto miesięcznie, dla osoby w rodzinie -w wysokości co najmniej 528 zł netto miesięcznie) – np. akt powołania na członka zarządu, umowa na podstawie, której cudzoziemiec wykonuje pracę jako członek zarządu, zeznania PIT o wysokości osiągniętego dochodu cudzoziemca za ostatni rok podatkowy lub stosowne zaświadczenie z ZUS;
2. dokumenty potwierdzające posiadanie ubezpieczenia zdrowotnegow rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (np. stosowne zaświadczenie z ZUS, polisa ubezpieczeniowa);
3. dokumentpotwierdzający posiadanie zapewnionego miejsca zamieszkania (np. poświadczenie zameldowania, umowa najmu mieszkania, inna umowa umożliwiająca władanie lokalem mieszkalnym, lub oświadczenie osoby uprawnionej do władania lokalem mieszkalnym o zapewnieniu cudzoziemcowi miejsca zamieszkania);
4. zgoda właściwego organu na zajmowanie określonego stanowiska lub wykonywanie zawodu, gdy obowiązek jej uzyskania wynika z przepisów odrębnych;
5. dokumenty dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej:
6. umowa spółki, bilans spółki wraz z aktualnym rachunkiem zysków i strat;
7. 
   
8. dokumenty potwierdzające osiągnięcie w roku podatkowym, poprzedzającym złożenie wniosku, dochodu nie niższego niż dwunastokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w trzecim kwartale roku poprzedzającego złożenie wniosku, np. CIT 8 spółki za poprzedni rok, dokumenty księgowe potwierdzające aktualny wynik finansowy spółkilub;
9. 
   
10. –dokumenty potwierdzające zatrudnienie na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy najkrócej przez okres roku poprzedzającego złożenie wniosku co najmniej dwóch pracowników będących obywatelami polskimi lub cudzoziemcami, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1-9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2018r. poz. 1265 z późn. zm.), np. lista płac pracowników spółki wraz z deklaracjami ZUS zbiorczą i imiennymi za ostatni miesiąc, umowy o pracę lub;
11. 
    
12.  dokumenty potwierdzające posiadanie środków pozwalających na spełnienie w przyszłości warunków określonych powyżej lub dokumenty potwierdzające prowadzenie działań pozwalających na spełnienie w przyszłości tych warunków, w szczególności przyczyniających się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzenia korzystnych innowacji lub tworzenia miejsc pracy, np. biznesplan spółki, dokumenty potwierdzające poczynione inwestycje w zaopatrzenie i sprzęt wykorzystywany przy produkcji bądź świadczonych usługach.

Cudzoziemcy uprawnieni do pobytu w ramach ruchu bezwizowego

Cudzoziemcy zwolnieni z obowiązku uzyskania wizy w przypadku podróży do strefy Schengen:

1) obywatele państw:

Albania (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Andora, Antigua i Barbuda, Argentyna*, Australia, Barbados, Bośnia i Hercegowina (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Brazylia, Brunei Darussalam, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Chile*, Czarnogóra (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Dominika (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Grenada (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Gruzja (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Gwatemala, Honduras*, Izrael*, Japonia*, Kanada, Kiribati (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Kolumbia (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Korea Południowa*, Kostaryka*, Malezja*, Mauritius, Mikronezja (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Meksyk*, Monako, Mołdawia (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych wydanych zgodnie z normami ICAO), Nauru (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Nikaragua*, Nowa Zelandia, Palau (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Panama*, Paragwaj, Peru (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Saint Vincent i Grenadyny (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Salwador, Samoa (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), San Marino, Seszele, Serbia (oprócz posiadaczy paszportów serbskich wydanych przez serbską Dyrekcję ds. Koordynacji (w jęz. serbskim: Koordinaciona uprava) (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Singapur*, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej*, Timor Wschodni (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Tonga (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Trynidad i Tobago (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Tuvalu (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Ukraina (zwolnienie z wymogu posiadania wiz odnosi się jedynie do posiadaczy paszportów biometrycznych), Urugwaj*, Watykan, Wenezuela, Wyspy Bahama, Wyspy Marshalla (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Wyspy Salomona (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Vanuatu (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską), Zjednoczone Emiraty Arabskie (zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią Europejską)

2) obywatele specjalnych regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej

Hongkong SAR (zwolnienie z wymogu uzyskania wizy stosuje się tylko do posiadaczy paszportu „Hong Kong Special Administrative Region”)*, Makao SAR (zwolnienie z wymogu uzyskania wizy stosuje się tylko do posiadaczy paszportu „Região Administrativa Especial de Macau)*

3) obywatele brytyjscy, którzy nie są obywatelami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do celów prawa Unii:

zamorscy Brytyjczycy (ang. British nationals (Overseas), obywatele brytyjskich terytoriów zamorskich (ang. British Overseas Territories Citizens), zamorscy obywatele brytyjscy (ang. British Overseas Citizens), osoby podegające zwierzchnictwu brytyjskiemu (ang. British Protected Persons), bezpaństwowi poddani Korony Brytyjskiej (ang. British Subjects)

4) obywatele jednostek oraz władz terytorialnych, które nie są uznawane jako państwa przez przynajmniej jedno państwo członkowskie:

Tajwan (zwolnienie z obowiązku wizowego dotyczy wyłącznie posiadaczy paszportów wydanych przez władze Tajwanu w których figuruje numer dowodu tożsamości)

*Obywatele tych państw lub specjalnych regionów administracyjnych mogą wjeżdżać do Polski ponownie w ramach ruchu bezwizowego bez konieczności zachowania 180 -dniowego limitu, na podstawie umów bilateralnych regulujących ruch bezwizowy, zawartych przez Polskę z tymi państwami przed przystąpieniem Polski do UE.

Cudzoziemiec ma obowiązek opuścić Polskę przed upływem okresu pobytu, do którego jest uprawniony na podstawie wizy Schengen lub wizy krajowej oraz przed upływem okresu ważności tej wizy.

Cudzoziemiec ma obowiązek opuścić Polskę przed upływem terminu ważności zezwolenia na pobyt czasowy.

Cudzoziemiec ma obowiązek opuścić Polskę w terminie do 30 dni od dnia, w którym stała się ostateczna decyzja (lub w przypadku wydania decyzji przez organ II instancji – od dnia w którym została doręczona decyzja):

• o odmowie przedłużenia mu wizy Schengen lub krajowej, udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia a pobyt rezydenta długoterminowego UE lub decyzja o umorzeniu postępowania w tych sprawach lub cofnięciu cudzoziemcowi posiadanego już zezwolenia;
• o odmowie nadania mu statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej, o uznaniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny, o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej lub decyzja o pozbawieniu go statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej lub
• o cofnięciu zgody na pobyt ze względów humanitarnych.

1. Przebywa lub przebywał w Polsce bez ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego go do wjazdu i pobytu w Polsce, jeżeli wiza lub inny dokument są lub były wymagane;
2. Nie opuścił Polski po wykorzystaniu dopuszczalnego okresu pobytu na terytorium (wszystkich lub niektórych) państw obszaru Schengen, do którego był uprawniony bez konieczności posiadania wizy, w dowolnym okresie 180 dni chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej;
3. Nie opuścił Polski po wykorzystaniu dopuszczalnego okresu pobytu wskazanego w wizie Schengen w dowolnym okresie 180 dni, lub po wykorzystaniu dopuszczalnego okresu pobytu na podstawie wizy krajowej;
4. Wykonuje lub wykonywał pracę bez wymaganego zezwolenia na pracę lub zarejestrowanego oświadczenia pracodawcy o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, lub został ukarany karą grzywny za nielegalne wykonywanie pracy;
5. Podjął działalność gospodarczą niezgodnie z polskim prawem lub
6. Nie posiada środków finansowych niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu w Polsce, podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania;
7. Dane cudzoziemca są wpisane do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Polski jest niepożądany;
8. Dane cudzoziemca są wpisane do Systemu Informacyjnego Schengen do celów odmowy wjazdu jeśli przebywa w Polsce w ramach ruchu bezwizowego lub na podstawie wizy Schengen (nie dotyczy to sytuacji, gdy postawą pobytu jest wiza Schengen upoważniająca tylko do wjazdu i pobytu na terytorium Polski);
9. Ze względów obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego nie może przebywać w Polsce;
10. Przekroczył lub usiłował przekroczyć granicę niezgodnie z prawem;
11. Został skazany prawomocnym wyrokiem w Polsce na karę pozbawienia wolności podlegającej wykonaniu i istnieją podstawy do przeprowadzenia postępowania w sprawie przekazania go za granicę (ekstradycji) w celu wykonania orzeczonej wobec niego kary;
12. Przebywa poza strefą przygraniczną, w której zgodnie z zezwoleniem na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego może przebywać;
13. Przebywa w Polsce po upływie okresu pobytu, do którego był uprawniony na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego;
14. Dalszy pobyt cudzoziemca w Polsce będzie stanowił zagrożenie dla zdrowia publicznego, co zostało potwierdzone badaniem lekarskim lub dla stosunków międzynarodowych innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
15. Cel i warunki pobytu cudzoziemca w Polsce są niezgodne z deklarowanymi, chyba że przepisy prawa dopuszczają ich zmianę;
16. Została wydana decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej, o uznaniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny, o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej lub decyzja o pozbawieniu go statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej i cudzoziemiec nie opuścił terytorium Polski we wskazanym terminie albo przebywa w strzeżonym ośrodku albo w areszcie dla cudzoziemców.

1. Cudzoziemiec posiada status uchodźcy lub korzysta z ochrony uzupełniającej;
2. Cudzoziemcowi udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany;
3. Cudzoziemcowi udzielono zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na to, iż jego pobyt w Polsce jest niezbędny z uwagi na konieczność poszanowania życia rodzinnego w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności;
4. Cudzoziemcowi udzielono zezwolenia na pobyt czasowy, ze względu na to, że jego wyjazd z Polski naruszałby prawa dziecka, określone w Konwencji o prawach dziecka;
5. Cudzoziemiec jest małżonkiem obywatela polskiego lub cudzoziemca, posiadającego zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE (pod warunkiem, że pobyt cudzoziemca nie zagraża obronności lub bezpieczeństwu państwa lub ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego), chyba że celem zawarcia małżeństwa było obejście przepisów prawa;
6. Cudzoziemiec przebywa w Polsce na podstawie wizy Schengen, która była wydana w celu przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe;
7. Cudzoziemiec przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, wydanego ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu w Polsce,
8. Cudzoziemiec przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy wydawanego cudzoziemcom będącym ofiarami handlu ludźmi;
9. Cudzoziemcowi udzielono zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE w Polsce;
10. Cudzoziemiec posiada zezwolenie pobytowe, udzielone przez inne państwo obszaru Schengen (pod warunkiem, że pobyt cudzoziemca nie zagraża obronności lub bezpieczeństwu państwa lub ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego), chyba że cudzoziemiec nie wyjechał do tego państwa po pouczeniu go o obowiązku niezwłocznego wyjazdu z Polski;
11. Cudzoziemiec jest czasowo oddelegowany w celu świadczenia usług w Polsce przez pracodawcę mającego siedzibę w innym państwie UE, państwie członkowskim EFTA, oraz jeżeli cudzoziemiec ma prawo do pobytu i podjęcia pracy w tym państwie, jeżeli decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu miałaby zostać wydana z uwagi na przebywanie w Polsce bez ważnej wizy lub karty pobytu;
12. Cudzoziemiec może być niezwłocznie przekazany do państwa trzeciego na podstawie umowy międzynarodowej o przekazywaniu i przyjmowaniu osób po uprzednim zatrzymaniu go w związku z przekroczeniem granicy wbrew przepisom prawa;
13. Cudzoziemiec może być niezwłocznie doprowadzony do granicy, jeżeli został zatrzymany w strefie nadgranicznej bezpośrednio po nieumyślnym przekroczeniu granicy wbrew przepisom prawa;
14. Cudzoziemiec przebywa w Polsce na podstawie zaświadczenia, potwierdzającego istnienie domniemania, że cudzoziemiec jest ofiarą handlu ludźmi;
15. Cudzoziemiec może zostać przekazany do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na podstawie przepisów dotyczących ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca;
16. Cudzoziemiec jest przekazywany do państwa trzeciego na wniosek organów tego państwa o wydanie osoby ściganej, w celu przeprowadzenia przeciw niemu na terytorium tego państwa postępowania karnego lub wykonania orzeczonej kary albo środka zabezpieczającego lub
17. Cudzoziemiec jest przekazywany do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej jako osoba ścigana europejskim nakazem aresztowania.

Podstawa prawna – ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach – art. 127 ustawy – wraz z aktami wykonawczymi

Komu i na jaki okres może zostać udzielone

Cudzoziemcom, których celem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, tj. w zawodzie wymagającym od cudzoziemca ukończenia studiów wyższych albo posiadania przez niego co najmniej 5-letniego doświadczenia zawodowego na poziomie porównywalnym z poziomem kwalifikacji uzyskanych w wyniku ukończenia studiów wyższych, które są niezbędne do wykonywania tej pracy.

Wysokość minimalnego rocznego wynagrodzenia brutto wymaganego w celu udzielenia zezwolenia nie może być niższy niż równowartość 150% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym zawarcie umowy ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270).

Wyżej wymienionego zezwolenia udziela się jeśli okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Zezwolenie to udzielane jest na okres dłuższy o 3 miesiące od okresu wykonywania pracy, nie dłuższy jednak niż 3 lata, z możliwością ubiegania się o kolejne zezwolenia.

Uwaga na ważny wyjątek: o udzielenie tego zezwolenia nie mogą ubiegać się cudzoziemcy:

• ubiega się o zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych lub zezwolenie na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej naukowca, bądź posiada takie zezwolenie, lub
• jest pracownikiem przedsiębiorstwa prowadzącego działalność gospodarczą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej i jest czasowo oddelegowany przez pracodawcę w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zobowiązań określonych w umowie międzynarodowej dotyczącej ułatwienia wjazdu i czasowego pobytu niektórych kategorii osób fizycznych zajmujących się wymianą handlową lub inwestycjami, lub
• posiada zezwolenie na pobyt czasowy dla rezydentem długoterminowym UE z innego państwa członkowskiego UE, lub
• wykonujący w Polsce pracę sezonową, lub
• przebywający na terytorium Polski na podstawie wizy wydanej przez polski organ w celu turystycznym lub odwiedzin u rodziny lub przyjaciół, lub
• przebywający na terytorium Polski w celu turystycznym lub w celu odwiedzin u rodziny lub przyjaciół, na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen.

 
Gdzie i kiedy złożyć wniosek

Cudzoziemiec składa wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

Przy składaniu wniosku cudzoziemiec ma obowiązek złożyć odciski linii papilarnych.

Opłaty związane z udzieleniem zezwolenia

Opłata skarbowa 440 zł

Opłata za wydanie karty pobytu 50 zł

Niezbędne dokumenty

Wypełniony zgodnie z pouczeniem formularz wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy;
Uwaga: cudzoziemiec wypełnia formularz wniosku oraz załącznik nr 2 do wniosku. Do wniosku należy dodatkowo dołączyć załącznik nr 1, który wypełnia podmiot powierzający wykonywanie cudzoziemcowi pracy (pracodawca cudzoziemca).
Cztery aktualne fotografie;
Kserokopia ważnego dokumentu podróży (oryginał do wglądu), w szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość.
Uwaga: Brak, któregokolwiek z ww. dokumentów spowoduje wezwanie cudzoziemca do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Typowe dokumenty potrzebne do rozpatrzenia wniosku

Uwaga: Dołączenie wymienionych niżej dokumentów do wniosku przy jego składaniu może ograniczyć ilość korespondencji urzędowej i skrócić czas załatwienia sprawy.

Informacja starosty właściwego ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy – uwaga: dokument ten wydawany jest na wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy przez Powiatowy Urząd Pracy właściwy ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca albo właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, w przypadku gdy specyfika pracy wykonywanej przez cudzoziemca nie pozwala na wskazanie głównego miejsca wykonywania albo właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania pracodawcy użytkownika, w przypadku gdy specyfika pracy tymczasowej wykonywanej przez cudzoziemca nie pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania. Dokument ten nie jest wymagany jeśli:

1. wykonywany zawód lub powierzana praca znajduje się w określanym przez każdego wojewodę wykazie zawodów i rodzajów pracy w stosunku do których wydanie zezwolenia na pracę nie wymaga uwzględnienia wyżej wymienionej informacji starosty (art. 10 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy), lub
2. cudzoziemiec bezpośrednio przed złożeniem wniosku posiadał zezwolenie na pracę, zezwolenie na pobyt czasowy i pracę lub zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji u tego samego pracodawcy na tym samym stanowisku, lub
3. cudzoziemiec był już legalnie zatrudniony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez okres 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji lub
4. cudzoziemiec spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub
5. cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, określone odrębnymi przepisami
6. W przypadku spełniania warunków zwolnienia z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę – dokument potwierdzający spełnianie tych warunków (np. Karta Polaka, dyplom ukończenia studiów stacjonarnych na polskiej uczelni);
7. zawartą na okres co najmniej 1 roku umowę o pracę, umowę o pracę nakładczą, umowę cywilnoprawną, na podstawie której wykonuje pracę, świadczy usługi lub pozostaje w stosunku służbowym;
8. dokument poświadczający posiadanie wyższych kwalifikacji zawodowych;
9. dokument poświadczający spełnianie wymagań kwalifikacyjnych i innych warunków w przypadku zamiaru wykonywania pracy w zawodzie regulowanym;
10. zgodę właściwego organu na zajmowanie określonego stanowiska, wykonywanie zawodu lub prowadzenie innej działalności, gdy obowiązek jej uzyskania przed zawarciem umowy wynika z odrębnych przepisów;
11. dokumenty potwierdzające ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (np. stosowne zaświadczenie z ZUS, polisa ubezpieczeniowa).

• cudzoziemiec nie może rozpocząć wykonywania pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu,
• cudzoziemiec nie może zmienić stanowiska, na jakim jest zatrudniony,
• cudzoziemcowi nie można wypłacać wynagrodzenia niższego niż określone w zezwoleniu – bez zmiany tego zezwolenia

Posiadacze dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiającego jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z dnia 15.06.2002, str. 1, z późn. zm.) lub wizy długoterminowej, z adnotacją „student”, wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej stosujące dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 132 z 21.05.2016, str. 21) (nie dotyczy to zatem dokumentów pobytowych wydanych przez Wielką Brytanię, Irlandię oraz Danię), w tym przez państwo nie należące do obszaru Schengen, mogą korzystać z mobilności studenta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie nieprzekraczającym okresu ważności tego dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej, co oznacza prawo do wjazdu, pobytu w celu kontynuacji lub uzupełnienia studiów podjętych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w okresie do 360 dni, niezależnie od możliwości korzystania z tej mobilności w innych państwach członkowskich UE stosujących dyrektywę 2016/801/UE, na określonych warunkach.

Cudzoziemiec będący studentem lub doktorantem może skorzystać z mobilności studenta, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• celem jego pobytu na terytorium Polski jest kontynuacja lub uzupełnienie studiów podjętych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
• cudzoziemiec jest objęty programem unijnym lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną;
• posiadany przez cudzoziemca dokument pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wiza długoterminowa, wydane przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, zawiera adnotację „student”;
• okres pobytu w Polsce nie przekracza 360 dni.

1. imię (imiona) i nazwisko;
2. datę i miejsce urodzenia;
3. płeć;
4. obywatelstwo;
5. serię, numer i termin ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu podróży;
6. planowany okres lub okresy kontynuacji lub uzupełnienia studiów;
7. nazwę państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało cudzoziemcowi dokument pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizę długoterminową, z adnotacją „student”;
8. okres ważności dokumentu pobytowego lub okres ważności i dopuszczalny okres pobytu wskazany w wizie długoterminowej, o których mowa w pkt 7;
9. nazwę programu unijnego lub programu wielostronnego obejmującego środki w zakresie mobilności lub porozumienia między przynajmniej dwiema instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującego mobilność wewnątrzunijną;
10. nazwę i adres jednostki prowadzącej studia mającej siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o którym mowa w pkt 7, w której dotąd cudzoziemiec odbywał studia;
11. nazwę i adres jednostki prowadzącej studia mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której cudzoziemiec zamierza kontynuować lub uzupełniać studia podjęte na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
12. imię, nazwisko, stanowisko służbowe oraz podpis osoby lub osób uprawnionych do reprezentowania jednostki prowadzącej studia mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1. dowód posiadania przez cudzoziemca dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizy długoterminowej, wydanych przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, zawierających adnotację „student”;
2. dowód posiadania przez cudzoziemca ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenia pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3. dowód posiadania przez cudzoziemca wystarczających środków finansowych na pokrycie kosztów utrzymania i podróży powrotnej do państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało cudzoziemcowi dokument pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizę długoterminową, z adnotacją „student”, w wysokości wymaganej dla cudzoziemców ubiegających się o zezwolenie na pobyt czasowy w celu studiów https://udsc.gov.pl/cudzoziemcy/obywatele-panstw-trzecich/chce-przedluzyc-swoj-pobyt-w-polsce/zezwolenie-na-pobyt-czasowy/studia-i-nauka/studia/;
4. uiszczenia przez cudzoziemca opłaty za studia, jeżeli kontynuacja lub uzupełnienie studiów podjętych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej następuje odpłatnie.

1. okres ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizy długoterminowej, wydanych przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, zawierających adnotację „student”, nie obejmuje okresu planowanej mobilności studenta lub
2. cudzoziemiec nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego, lub
3. cudzoziemiec nie posiada wystarczających środków finansowych na pokrycie kosztów utrzymania i podróży powrotnej do państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało cudzoziemcowi dokument pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizę długoterminową, z adnotacją „student”, w odpowiedniej wysokości, lub
4. cudzoziemiec nie uiścił opłaty za studia, lub
5. jednostka prowadząca studia działa głównie w celu ułatwiania studentom lub doktorantom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
6. jednostka prowadząca studia nie prowadzi rzeczywistej działalności polegającej na prowadzeniu studiów lub jest likwidowana, lub
7. zawiadomienie zawiera nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączone do niego dokumenty zawierają takie dane lub informacje, lub zostały podrobione lub przerobione, lub obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, lub
8. dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, lub
9. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.